8.3.17

8 de marzo

Hoxe apetecíame escribir longo. Sobre o Día Internacional da Muller, #8demarzo:

Homes do mundo que vos incomodades ante un "Día da Muller" e reivindicades tamén un "Día do Home". Tranquilos:

Cando deixen de pagarnos menos ca vós no noso traballo, cando poidamos acceder a unha igualdade real de oportunidades e condicións laborais respecto a vós, cando deixemos de ver titulares do tipo "Morre unha muller a mans do seu marido" e os cambien por "Un home asesina á súa muller", cando deixen de matarnos, cando deixen de violarnos, cando deixemos de ter a necesidade de mirar ao noso redor obsesivamente cando imos soas de noite pola rúa, cando poidamos ir soas de noite pola rúa sen medo, cando deixen de menosprezarnos, cando deixen de xulgarnos antes polo noso físico ca polo noso intelecto, cando deixen de lexislar sobre o noso corpo unilateralmente, cando deixen de xulgarnos pola nosa decisión de maternidade ou non maternidade, cando deixen de marcarnos como responsables únicas e últimas dos coidados, das tarefas do fogar...

Cando sucedan estas, e outras moitas cousas, entón si: ese día poderemos todos e todas celebrar un "Día do Home" e "Día da Muller" igualitaria e alegremente. 

Ata entón, por favor, deixádenos que expresemos canto queiramos o desfavorable que é, na maior parte dos casos, a existencia deste noso 50% da humanidade. Moitas de nós fano todos os días do ano, traballando e loitando ás veces inadvertidamente para que a situación cambie. Así que, por un día no que concentremos voces, igual non pasa nada. 

Grazas pola comprensión.